Reizen met een stoma is niet altijd eenvoudig, ontdekte Corry van der Spek op Ibiza. ‘Normaal gesproken ben ik een positief ingesteld mens, ik ga ervan uit dat alles altijd wel goedkomt. Maar als het om stomamateriaal gaat, geldt: je weet maar nooit.’
Sinds een aantal jaar ga ik met twee van mijn kinderen en twee kleinkinderen op vakantie. Soms kiezen we een bestemming in Nederland en soms een in het buitenland. Omdat we allemaal een beetje verliefd zijn op Ibiza, is die laatste keuze snel gemaakt.
Eerlijk gezegd prefereer ik Nederland, en dat heeft alles met mijn stoma te maken. We zaten ooit in een huisje in Zeeland, toen ik erachter kwam dat ik mijn afvoerzakken was vergeten. Omdat ik mijn darmen spoel, heb ik die absoluut nodig. Eén telefoontje naar mijn leverancier was voldoende; de volgende dag werden ze al afgeleverd bij het vakantiepark. In het buitenland gaat dat natuurlijk niet zo makkelijk. Sindsdien werk ik mijn vakantielijstje nauwgezet af en zet ik overal een vinkje achter. Niet meer op de automatische piloot.
Kunstknie
Wat ik allemaal bij me heb? Spoelset, afvoerzakken, stomazakken, gaasjes en plastic wegwerpzakjes, dat is het eigenlijk wel. En de barrièrecrème niet te vergeten, voor als ik plotseling uitslag rondom mijn stoma krijg. Al met al een tas vol. Maar ik heb verder weinig bagage, dus ik hoef bij vluchten naar het buitenland geen aanvraag te doen voor het meenemen van extra medisch materiaal.
Bij de douane op Schiphol spelen er wel andere problemen. Omdat ik een kunstknie heb, gaat het alarm altijd af. Dan geef ik mijn mankement aan en vertel ik direct dat ik een stoma heb. Vorige zomer werd ik zo snel afgevoerd naar een apart kamertje dat ik niet eens de tijd kreeg mijn kinderen te informeren. De controle was snel voorbij, maar toen ik terugliep naar de bagageband, keken mijn kinderen en kleinkinderen met een geschrokken gezicht om zich heen. Ze waren oma even kwijt…
Elektrische spoelpomp
Als we met het vliegtuig gaan, laat ik mijn elektrische spoelpomp thuis en neem ik de handspoelset mee. Dit omdat ik bang ben dat de elektrische pomp het onderweg begeeft. Uit voorzorg had ik dit keer meer dan voldoende stomazakken en afvalzakken meegenomen. Want stel dat ook de handpomp zou stukgaan… Normaal gesproken ben ik een positief ingesteld mens, en ga ik ervan uit dat alles altijd wel goedkomt. Maar als het om stomamateriaal gaat, geldt: je weet maar nooit.
Kamer met een wastafel
Iedere vakantie, als we ons huisje binnenkomen, zeggen de kleinkinderen: ‘Oma, jij mag als eerste een kamer kiezen.’ Dat is lief, want ik heb graag een kamer met wastafel, zodat ik rustig kan spoelen. Dan kan de rest van de familie gebruik maken van de badkamer en het toilet.
Ook op Ibiza had ik dus de eerste keus, maar dit keer was het lastig. In dit huisje waren namelijk drie kamers, waarvan één – de kleinste – zonder wastafel en badkamer. Omdat ik alleen ben, koos ik toch voor die kleinste kamer. Buiten, bij het zwembad, was een extra badkamer met een toilet, dus een prima plek om rustig te spoelen. Iedereen tevreden, al vonden de kleinkinderen het zielig dat ik naar buiten moest om te spoelen. Ik wist ze ervan te overtuigen dat ik dat juist heel leuk vond en dat niemand me daar kon storen.
Pancaking
Wat kon er nog mis gaan? Nou, best veel. De eerste dag al bleef mijn afvoerzak niet goed op mijn buik plakken. Ook bleek het niet zo eenvoudig als thuis om het water in mijn darmen te laten lopen. Wat ik ook probeerde – op alle mogelijke hoogtes de spoelzak ophangen, zelfs op de grond gaan zitten het water liep mijn darmen niet in. Het leek wel alsof het niet uit de handspoelset kon lopen. Dat voelde echt waardeloos, want als ik niet kan spoelen, dan moet ik stomazakken gaan gebruiken. En voor mij betekent dat lekkages door de pancaking. Voor wie dit begrip niet kent: het wordt ook wel plakpoep genoemd, die niet in de stomazak glijdt maar bovenin blijft plakken. Erg irritant…
Gelukkig had ik deze keer extra veel stomazakken meegenomen, dat was positief. Maar mijn darmen moesten weer wennen aan het niet spoelen, dat was weer negatief. Mijn ontlastingspatroon was onregelmatig en bovendien had ik bijna iedere dag lekkage. Ik realiseerde me des te meer dat spoelen veel vrijheid geeft.
Handbagage
Ik spoel al ruim vijf jaar, maar ik heb onderweg voor de zekerheid altijd een stomazakje bij me. Bij het inchecken voor de terugvlucht kwam ik er dit keer
echter achter dat dat stomazakje ontbrak in mijn handbagage. Ik had het die ochtend al gebruikt en dat was ik vergeten. Het werd dus nog even spannend tijdens de terugvlucht, maar het is allemaal zonder stomaperikelen verlopen.
Sinds die vakantie neem ik alles dubbel mee, want voorzorg is het halve werk en dat geeft rust. Dus had ik laatst zowel de elektrische pomp als de handspoelset bij me. Mijn angst dat de elektrische handpomp stuk zou gaan, kwam niet uit. Maar er was wel een ander probleem: ik was de oplader vergeten. Tja, die stond niet op mijn lijstje…
