Jolanda Verduin (59) schreef een boekje voor haar kleinkinderen in de nacht nadat ze een tijdelijke stoma kreeg.
Waarom had je een stoma nodig?
‘Vorig jaar kreeg ik plotseling een complete darmafsluiting. Ik heb al tien jaar last van diverticulitis, ontstekingen in mijn darm. Als ik weer last kreeg, ging ik een tijdje vloeibaar eten en wat rustiger leven. Ik ging er niet mee naar de huisarts, omdat ik het herkende en wist wat ik moest doen. Maar ik bleek inmiddels veel littekenweefsel te hebben. Dat veroorzaakte die afsluiting. Ze hebben me eerst in het ziekenhuis opgenomen en geprobeerd het op te lossen met laxeren. Maar na vijf dagen ben ik geopereerd en heb ik een tijdelijke stoma gekregen.’
Wat dacht je toen je wakker werd na de operatie?
‘Ik vond het best heftig. Ik heb daarna ook veel problemen gehad met mijn stoma. Hij knikte naar binnen en ik had regelmatig lekkages. Toch was ik er blij mee. Deze operatie heeft mijn leven gered. Als ik elders in de wereld had gewoond, had het heel anders kunnen aflopen. Dan was ik er misschien niet meer geweest.’
Waarom schreef je het boekje?
‘De nacht na mijn operatie heb ik een boekje geschreven voor mijn zes kleinkinderen, om uit te leggen wat een stoma is. Het is een educatief boekje over een oma die alles kan, behalve poepen. Daarom krijgt ze een zakje op haar buik waar het drolletje invalt. ‘Voor mij was het fijn voor de verwerking. Een stoma is niet leuk, maar door het met humor te benaderen, wordt het minder zwaar. Het boekje is voorgelezen in de klas van mijn kleinkinderen. Ook heb ik een exemplaar afgegeven bij het ziekenhuis, in de hoop anderen te bereiken. Als ik zo maar één persoon kan helpen, is mijn doel al bereikt.’
Hoe ga je in het dagelijks leven om met je stoma?
‘Ik maak er geen geheim van dat ik een stoma heb en het hoeft niet beperkend te zijn. Ik ga gewoon zwemmen en doe alles wat ik daarvoor ook deed. Het is wat het is. Bovendien, iedereen is wel ergens onzeker over. Je moet je nooit hoeven te verantwoorden voor wie je bent.’
Je staat op de wachtlijst om je stoma te laten opheffen.
‘Het heeft me veel hoofdbrekens gekost of ik de stoma wilde laten opheffen. Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt. Een hersteloperatie is niet altijd succesvol. Maar toch wil ik het een kans geven. Het leven wordt gewoner zonder stoma en ik verlang ernaar om te herstellen naar mijn oude ik.’
Je leest en downloadt het boekje van Jolanda via onderstaande knop.
