Hubert had geen keus: na het constateren van blaaskanker in 2006, werden na heel veel operaties en onderzoeken zijn blaas en prostaat anderhalf jaar geleden verwijderd.
Hubert heeft een urinestoma

Hubert (69) had geen keus: na het constateren van blaaskanker in 2006, werden na heel veel operaties en onderzoeken zijn blaas en prostaat anderhalf jaar geleden verwijderd. Zijn stoma verzorgde hij al snel zelf en bij de maandelijkse inloop van de Stomavereniging hoort hij veel oplossingen voor praktische problemen.

Voorgeschiedenis

Oktober 2006 na terug komst van ons vakantie adres aan de Belgische kust, begon ik plotsklaps grote hoeveelheden bloed te plassen. De huisarts had het idee dat dit kwam door het gebruik van Plavex, een sterke bloedverdunner welke een jaar geslikt moet worden na het plaatsen van enkele stands in de kransslagader. Uiteindelijk werd ik toch doorverwezen naar de uroloog en via een cystoscopie waren er poliepen te zien die operatief zijn verwijderd. Na de operatie, een reeks spoelingen en controles gingen er bijna 6 jaar voorbij.

Februari 2013 zou ik kankervrij worden verklaard, ware het niet dat in december 2012 zich het fenomeen bloedplassen weer aanmeldde. Er volgde een tweede operatie waarbij de agressieve vorm van blaaskanker werd vastgesteld, de behandeling bestond wederom uit een serie spoelingen nu met een TBC bacterie. 30 april 2014 had ik een afspraak voor een scopie en alles was gelukkig in orde, geen bijzonderheden. Vrijdag 24 mei wederom bloedplassen, diep, diep rode urine, naar de huisarts urine ingeleverd, geen paniek het is een blaasontsteking. Maandag geen verbetering dus afspraak gemaakt met uroloog, hij maakte zich geen zorgen: het zal wel een ontsteking zijn.

Maar ik ging hiermee niet akkoord en wilde toch een afspraak. Er volgde weer een inwendig onderzoek, oei dat was schrikken, op de plaats waar ik in februari 2013 was geopereerd zat nu weer een ronde vlek. Besloten is om een CT scan te maken met contrastvloeistof. Conclusie was: er ingrijpend moest worden geopereerd. De rechter ureter zat redelijk dicht en deze zou samen met de bijbehorende nier moeten worden verwijderd. Voor de zekerheid werd echter eerst nog een biopt gepland.

De operatie

24 juli volgt de verwijdering van de rechter nier en ureter, ook van de blaas werden stukjes weggenomen omdat daar ook sporen van de kanker zichtbaar waren. Nu was het wachten op de uitslagen van de kweekresultaten en er blijken toch nog sporen van kanker in de blaaswand te zitten. Er volgde overleg met de Daniel de Hoedt kliniek in Rotterdam en zij adviseerden om preventief, ik was immers recidief ( al meerdere keren blaaskanker), zowel de blaas als ook de prostaat te verwijderen. Dat was even schrikken maar uiteindelijk had ik geen keus.
Op vrijdag 12 september 2014 volgde een tweede operatie, nu met behulp van de DA-VINCI Robot. Blaas, prostaat en enkele lymfklieren werden verwijderd en een z.g. darmlisje moest de urineafvoer gaan regelen. Ik op had mij goed ingelezen via allerlei sites op het internet en zo kwam ik ook op de site van de Stomavereniging waar ik mij direct aanmeldde als lid.

Al deze informatie en het gevoel dat ik er niet alleen voor stond hebben zeker bijgedragen op een voorspoedig herstel in het ziekenhuis. Er stonden 14 opnamendagen gepland maar ik mocht na 8 dagen al naar huis. 5 dagen na de operatie was ik al begonnen mijn stoma volledig zelf te verzorgen. Dus de plaat verwijderen, de stoma schoonmaken en de plaat weer zelf aanbrengen.

Een verpleegkundige had ik gevraagd te controleren of alles goed zat. Mijn extra hulpmiddel is dat ik een plaat heb met een kommetje en gordel, hierdoor zit er al een kuiltje in de buik en kan ik makkelijker de plaats vinden waar de plaat op de stoma moet komen te zitten. Maar toch ben ik best trots op mezelf dat ik alles in zo’n korte tijd heb aangeleerd. Mijn onverbeterlijk optimisme en humor helpen mij ook verder. Hoewel twee zware operaties binnen 9 weken zorgen af en toe toch voor een zogenaamde kraamdag.

Bijna 1 jaar verder

We zijn bijna een jaar verder en alles gaat naar wens. Ik heb wel bijna ¾ jaar nodig gehad om te herstellen, reden hiervoor zijn, binnen 9 weken 15 uur narcose en ook nog hart en suiker patiënt, maar ik kan weer redelijk functioneren en mijn dingen doen. Een goede steun is buiten mijn partner en kinderen ook de maandelijkse inloop van de Stomavereniging. Hier hoor je altijd wel een oplossing voor eventuele problemen, en je hebt zo een hoop nieuwe vrienden.

  • Deel deze ervaring via