Toen ik andere mensen over mijn stoma vertelde, keken ze me aan ‘Ja, so what?’. Zo’n soort reactie krijg ik geregeld als ik vertel dat ik een stoma heb. De meeste mensen die ik het vertel, vinden het eigenlijk niets bijzonders. Alleen als ze iemand anders kennen vanuit de familie of iets dergelijks, gaan ze er dieper op in. Als ik later er nogmaals over begin zeggen ze vaak ‘O ja, dat had je al eens verteld’. Dat ik een stoma heb, zijn ze dan alweer ‘vergeten.
Op het werk weten ze het ook. Ik ben in verband met darmkanker een tijdje uit de running geweest. Toen ik weer begon met werken, heb ik wel gezegd dat ik soms onverwachts snel naar de wc moet. Daar werd niet moeilijk over gedaan. Sommige collega’s hebben het niet eens in de gaten dat ik naar de wc ga vanwege mijn stoma. Een enkeling heeft het wel in de gaten omdat ik dan een toilettas meeneem. Soms krijg ik dan een reactie: ‘Gaat het goed?’ Meestal gaat het werk weer gewoon door, zoals bij iedereen.
Tegenwoordig spoel ik mijn darm om de dag om ontlastingvrij te zijn en te blijven. Dat werkt prima. Ik kon daarvoor al alles. Er waren en zijn geen beperkingen. Door te spoelen voel ik me een stuk vrijer. Ik heb geen vooroordelen over stoma’s kunnen wegnemen, omdat ik die nog nooit ben tegengekomen.